Otwarcie cyklu Pod wspólnym niebem: Kiedyś dogonimy Paryż – Magdalena Kołosowska

“Kiedyś dogonimy Paryż” to pierwszy tom sagi obyczajowej Magdaleny Kołosowskiej. To historia przyjaźni trzech przyjaciółek, które poznały się w sieci i szybko stały się nierozłączne. Danka, Zosia i Irmina to typowe czterdziestolatki z bagażem życiowych doświadczeń i apetytem na życie. Mimo różnych temperamentów i charakterów potrafią się dogadać. Dzielą się ze sobą radościami i zwierzają z trosk, a tych los im nie oszczędza.

Kiedyś dogonimy Paryż: niełatwe decyzje Zosi

Zosia to matka dwóch dorosłych córek oraz świeżo upieczona rozwódka. Próbuje na nowo ułożyć sobie życie, po tym jak na jaw wyszły zdrady jej męża. Podział majątku ciągnie się już kilka lat, a wraz z końcem wyznaczonego terminu Cezary, dotrzymuje danego jej słowa i chce jej kupić dom. Zadbał o odpowiedni standard wyposażenia, okolica cicha i spokojna, działka jest zalesiona… Wszystko jak chciała, poza tym, że nieruchomość znajduje się nie w Piotrkowie, a podmiejskiej wsi Gidle.

To nie jedyny dylemat przed jakim stanie Zosia! Przypadkiem spotyka Filipa, z którym kiedyś pracowała i z którym łączyło ją coś więcej. Żadne z nich nie było wtedy wolne. Oboje żyli chwilą lecz to Zosia odeszła, nie tylko od Filipa ale zostawiła też pracę z dnia na dzień. Czy teraz po 10 latach Zosia da sobie szansę na szczęście? Wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, jednak jak zwykle pozostaje wiele “ale”. Demony przeszłości znów powracają… W tych decyzjach i dylematach Zosia nie pozostaje sama. Ma silne babskie wsparcie. Danka i Irmina służą radą o każdej porze dnia i (niemal) nocy.

“Kiedyś dogonimy Paryż” to ciepła, dowcipna i momentami zaskakująca historia opowiadana na trzy glosy. Sprawdź, czy Zosia weźmie się z życiem za bary uwierzy i czy uwierzy, że życie zaczyna się po czterdziestce! 

Kobieca przyjaźń

Magdalena Kołosowska pokazuje siłę kobiecej przyjaźni, dzięki której nawet trudne decyzje stają się łatwiejsze. Poza tym pisze książkę osadzoną w naszych polskich realiach, bohaterki są zwyczajnymi kobietami w średnim wieku, co dla powieści obyczajowych jest dość wyjątkowe. Dlatego warto na tę serię zwrócić uwagę.

Każdy z tomów serii “Pod wspólnym niebem” pisany jest z perspektywy jednej z bohaterek. W pierwszym tomie poznajemy bliżej historię Zosi, w drugim Dankę a w trzecim, jak sądzę, Irminę. W zasadzie da się czytać tom drugi bez znajomości pierwszego, ale wiadomo że troszkę niuansów umknie, a niektóre zachowania bohaterek będą nie do końca zrozumiałe.

Ja dwa tomy pochłonęłam w 24 h. Teraz czekam na część trzecią: “Jutro pokochamy Rzym”.