Matka wystarczająco dobra – Katarzyna Wasilewska

Wymagania, standardy, oczekiwania. Powinnaś, musisz, nie możesz… Rady dla matek płyną szerokim strumieniem – od swoich i obcych. Ta książka to taki plasterek na macierzyńskie lęki i frustracje. Dobrze (z)robi na przepełnioną informacjami głowę. Pomaga nabrać dystansu, podbudowuje, uczy życzliwości do samej siebie.

Katarzyna Wasilewska – psycholożka, biolożka, pisarka i wykładowczyni – w pełnej empatii narracji wskazuje matkom pola do pracy na sobą, a przede wszystkim budowania pewności siebie. Przekonuje, że każda z nas ma wystarczająco dużo umiejętności, wrażliwości i intuicji, by zaopiekować się własnym dzieckiem. Wycisza obawy i daje merytoryczne wsparcie. Porusza przy tym tematy trudne, drażliwe społecznie. 

“W pakiecie “macierzyństwo” mieści się ładunek nadziei i niepewności. Czasami trafi się czekoladka spełnienia, częściej możemy jednak liczyć na gorzką frustrację. (…) jest niepewność, zdziwienie i pewna ilość bólu.”

Matka wystarczająco dobra: uniwersalne narracje matek

Wasilewska pisze o procesie stawania się matką, o poporodowym kryzysie tożsamości i konieczności przejścia “żałoby po sobie samej”. Przytacza wypowiedzi wielu kobiet, które zaufały jej na etapie pisania doktoratu i podzieliły się z nią swoimi porodowymi i macierzyńskimi doświadczeniami. Bo jak się okazuje, historie bywają różne, czasem podobne, ale narracja jest uniwersalna.

Autorka pisze o poporodowym kryzysie rozwojowym dotyczącym tożsamości u kobiet, które rodziły po raz pierwszy, o tym, jak zaskakujący może być połóg, o emocjach targających nami po porodzie. Pisze o tym, o czym nie mówi się głośno lub mówi tylko w wąskim, zaufanym gronie. 

Sześć pierwszych rozdziałów dedykowanych jest świeżo upieczonym mamom i właśnie dlatego z chęcią przyjęłam książkę do recenzji. W wielu aspektach książka mnie uspokoiła, pokazała, że inne kobiety mają podobne problemy, że proces stawania się matką dla większości z nas jest trudny. 

13 kolejnych rozdziałów porusza tematy związane z wychowaniem kilku i kilkunastoletnich dzieci. Pojawia się temat jedzenia i niejedzenia u dzieci, dzielenia opieki nad dziećmi z dziadkami, kłótni między rodzeństwem, kryzysowych sytuacji w domu i przedszkolu, wypalenia rodzicielskiego.

Case study, czyli co robię dobrze, a co należy poprawić

Historie z życia matek opatrzone psychologicznym komentarzem i pytania do przepracowania po każdym rozdziale zdają się sugerować, że trzymamy w rękach poradnik. Jednak – jak pisze Wasilewska – jest to i poradnik i antyporadnik. Nie skupia się  tylko na tym, co jako matki robimy źle, lecz równie dużo miejsca poświęca temu, co robimy dobrze. Zachęca do szukania własnego sposobu na macierzyństwo, słuchania swojej intuicji, tak by budując poczucie własnej wartości poprawiać swoje kompetencje macierzyńskie. 

Z książki najbardziej skorzystają młode mamy, bo ze względu na zakres tematyczny i konstrukcję książki, w każdym rozdziale znajdą odniesienie do swojego życia. Część rozdziałów poświęcona trudnościom wychowawczym po prostu będzie musiała poczekać na swój czas. Polecam wszystkim szukającym wsparcia matkom. 

Cieszę się, że mogłam zapoznać się z treścią tej książki w odpowiednim dla mnie życiowo czasie. Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Sensus.