Choroba afektywna dwubiegunowa, czyli ze skrajności w skrajność – Monika Kotlarek o ChAD

“Choroba afektywna dwubiegunowa, czyli ze skrajności w skrajność” Moniki Kotlarek to poradnik dla chorych na ChAD i ich bliskich oraz dla osób podejrzewających u siebie objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.

Autorka podpowiada, jak monitorować swoje objawy i zapobiegać pogorszeniu manii i epizodów chorobowych. Uświadamia, jak ważny jest dobór leków i terapii w minimalizowaniu skutków tego dożywotniego schorzenia. Analizuje wiele aspektów życia w kontekście ChAD-u: relacje z partnerem i rodziną, życie zawodowe i funkcjonowanie w społeczeństwie. Podkreśla dużą wagę snu i rytuałów w odnalezieniu równowagi pomiędzy huraoptymizmem a spadkami nastroju. Ostatnią część książki stanowią karty pracy, które ułatwiają zaplanowanie działań poprawiających codzienne funkcjonowanie chorego.

Monika Kotlarek to psycholożka, która na co dzień zajmuje się prowadzeniem sesji terapeutycznych online. Edukuje także poprzez tematycznego bloga, gdzie dzieli się wiedzą i doświadczeniem zdobytym w trakcie prowadzenia swoich pacjentów. Widząc, że to wciąż mało postawiła też na tradycyjną formę przekazu – słowo drukowane. Jest autorką książek poświęconych depresji i borderline, a teraz także ChAD. 

Seria poradników Moniki Kotlarek: depresja, borderline i ChAD

Depresja, borderline i choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) to trzy jednostki chorobowe, które ze względu na wiele wspólnych objawów bywają ze sobą mylone. U niektórych chorych pewne objawy mogą w ogóle nie wystąpić, inne mogą być nasilone lub występować sporadycznie. Diagnozy lekarskie bazują w dużej mierze na wywiadzie z chorym i rodziną. Dzięki książkom psycholog Moniki Kotlarek można lepiej przeanalizować objawy, ocenić zachowania, dostrzec sygnały alarmowe i lepiej współpracować z lekarzem. 

Cała seria jest godna uwagi, zwłaszcza gdy chorzy mają wątpliwości, co do słuszności swojej diagnozy.

Zdrowie psychiczne to wciąż tabu

Zbyt mało się o tym dyskutuje, zbyt mało podejmowanych jest inicjatyw kształtujących społeczną świadomość. Wciąż ze zbyt wielką pobłażliwością traktuje się problemy osób zmagających się z depresją i innymi podobnymi zaburzeniami. Nawet rodzina i znajomi potrafią kwestionować chorobę bliskiej im osoby, twierdząc, że wystarczy, żeby wzięła się w garść i zaczęła nad sobą pracować.

Tym bardziej cieszy fakt, że wydawnictwo Sensus nie ucieka od trudnej tematyki i dostrzega niszę informacyjną na rynku. Dziękuję za tę serię i za egzemplarz do recenzji, bo temat z pewnych względów jest mi bliski.