Powiedz, co myślisz – Oren Jay Sofer. Sztuka skutecznej komunikacji

W świecie chaosu informacyjnego coraz mniej uwagi przykładamy do tego, jak się komunikujemy. Mówimy, jak myślimy – szybko. W istocie to zaprzeczenie efektywnej komunikacji. Chodzi o to, by zdać sobie sprawę z tego co, kiedy i jak powiedzieć. Oren Jay Sofer podpowiada, jak zarządzać emocjami, aby porozumieć się bez przemocy oraz jak wsłuchiwać się w swoje potrzeby i odpowiednio je manifestować. Kluczowa okazuje się umiejętność pozostawania uważnym zarówno przed jak i w trakcie rozmowy. Jeśli chcesz podnieść swoje kompetencje w tym zakresie, sięgnij po tę książkę.

Obecność, intencja, uwaga – z jakich nurtów czerpie Orsen?

Tutaj tylko jeden, ale jakże treściwy, cytat.

“Pierwszy zasadniczy nurt to uważność, wywodząca się z buddyzmu theravady (…). Drugi to system porozumiewania się bez przemocy opracowany przez doktora Rosenberga” wykorzystywany m.in. w rozwiązywaniu konfliktów międzynarodowych, mediacji i warsztatach rozwoju osobistego. “Trzeci i ostatni nurt to metodologia techniki terapeutycznej o nazwie Somatic Experiencing, opracowana przez doktora Petera A. Levine’a, służąca do leczenia objawów traum za pomocą regulacji czynności układu nerwowego.”

Kompletny sposób porozumiewania się

Komunikacja międzyludzka obejmuje skomplikowany obszar emocji, które manifestujemy werbalnie i niewerbalnie. Jedynie otwartość na drugiego człowieka, empatia i zainteresowanie jego postrzeganiem przedmiotu rozmowy daje podstawy do prawdziwego porozumienia. Ta dobra wola i otwartość są więc kluczowe. Dużo wysiłku potrzeba też do wpracowania w sobie uważności. Większość książki można podciągnąć pod tę właśnie ideę.

Obserwacja, uczucie, potrzeba, prośba; co się stało, jak się z tym czujemy, dlaczego, co dalej – oto klasyczna struktura porozumiewania się bez przemocy, będąca rodzajem mapy, dzięki której możemy mówić o tym, o czym myślimy, i słyszeć innych.

Zanim autor przechodzi do praktycznych aspektów komunikowania się, czyli samej wypowiedzi, 2/3 książki przygotowujemy się do tego aktu psychicznie. Analizujemy uczucia i emocje, uczymy się je nazywać i hierarchizować. Docieramy do sedna – do prawdziwych intencji. Uczymy się odszukiwać to, co istotne, by potem móc precyzyjnie się komunikować.

Ocena i odczucia po lekturze

Momentami czułam się już znużona wywodami autora. W kilku miejscach powiela te same myśli – choć można to odczytać także jako spójność ideologiczną stosowanej metody. Podejście do komunikacji jest wieloaspektowe i kompletne. Oprócz teorii są ćwiczenia praktyczne – jednak sądzę, że pokuszą się wcielać je w życie tylko osoby głęboko zainteresowane tym tematem. A że stosowanie metod Orsena w praktyce nie jest łatwe, świadczy fakt wielu pytań ze strony uczestników jego zajęć praktycznych i warsztatów. Każdy rozdział kończy się posumowaniem i interesującą serią Q&A od jego uczniów.

Książka jak najbardziej do przebrnięcia. Można z niej wynieść wiele cennej wiedzy. Sądzę jednak, że typy anty-poradnikowe i anty-choachingowe szybko się zniechęcą. Nie ma tu prostych rozwiązań, które można by 1:1 przenieść do realu. Komunikacja to proces i mimo że zawsze korzystamy z pewnych schematów, to nie da się przygotować na każdą ewentualność. Każda rozmowa i każdy rozmówca jest przecież inny.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Sensus.